Recensie bij leesverslag 5, VWO 4

Hersenschimmen - J. Bernlef

Genre: Psychologische roman
Uitgever: Querido, Amsterdam
Verschenen: 1984
ISBN-nummer: 9789021440132
Aantal pagina's: 180
Aantal sterren: «««

Nog niet vergeten

Ouder wordt iedereen en dat je lichaam vervalt dat begrijpen we allemaal wel, maar als je je geheugen verliest, wat dan? Mensen denken liever niet aan de geestelijke verslechtering bij ouderdom ook al is dit wel een groot probleem, niet alleen voor jou maar ook voor een ander. Dit probeert Bernlef duidelijk te maken in zijn roman 'Hersenschimmen'.

Het boek Hersenschimmen gaat over dementie, dit is een lastig onderwerp om over te schrijven, we weten er namelijk weinig van af. Maarten Klein, de hoofdrolspeler uit dit boek, lijdt aan dementie. Aan het begin denkt hij dat het black-outs zijn die zijn vergeetachtigheid veroorzaken, maar al snel blijkt het veel ernstiger. 

"Ik word van binnenuit opgesplitst. Het is een proces dat ik niet kan tegenhouden omdat ik zelf dat proces ben."

Er zijn weinig spannende gebeurtenissen in het boek waardoor het boek af en toe heel langdradig kan worden. Het boek blijft boeiend doordat het heel interessant is om je in iemand met dementie te kunnen verplaatsen. Het komt meer door het onderwerp dan door de gebeurtenissen dat je het boek wil blijven lezen.

De personages uit het boek zijn goed uitgewerkt, je komt veel over ze te weten door middel van de reacties op alle gebeurtenissen. Je leert vooral Maarten goed kennen, omdat je het vanuit zijn standpunt ziet. De andere personages zijn duidelijk beschreven en de karakters komen duidelijk naar voren in dit boek.

Het boek is chronologisch opgebouwd, maar er zitten veel flashbacks en terugblikken in. Als je het boek aan het leven bent merk je heel duidelijk dat je een deel van iemands leven beleeft. Je zit in het hoofd van Maarten en merkt wat er met hem gebeurt, hij dementeert. Het boek begint in de winter en eindigt op de eerste dag van de lente.

"...de lente die op het punt staat te beginnen..."

Het taalgebruik is makkelijk en goed leesbaar, er zijn niet erg veel moeilijke woorden die je niet begrijpt. Wel is het soms lastig lezen omdat je maar flarden van zinnen leest, zoals het ook in het hoofd van Maarten aankomt. Je leest soms maar een kwart van het gesprek dus is het lastig om te bedenken wat er nu eigenlijk gezegd werd. Dit maakt het boek een stuk realistischer.

Ik vond het boek zeker de moeite waard om te lezen en zou het anderen zeker aanraden.
Het boek is interessant en goed te lezen, het verhaal is ook niet al te lang. Het boek is niet echt een triviaal boek, het is niet iets dat je even lekker gaat lezen.